Hüzün var bulutlarda dağıtmayın
Yosun kokan gözlerim durun yaşınızı akıtmayın
Bir kadeh rakıdan ne çıkar
Bir fincan kahvenin ardından
Işıldıyor rakı kadehlerinde buğulu gözlerim
Üç, beş tıngırtı ile girebildinmi dersin sonsuz yola
Yosun kokan gözlerim yaş nedir çok iyi bilir
Gülmeyi geç öğrendiler korkarım tez unuturlar
Mahsun mahsun karşı dağlara bakarken
Bilirmiydim son çare diye kapını çalacağımı
Ne çıkarsa bahtıma diye oturmak , ellerim bağlı
Kahrediyor beni yosun kokan gözlerim
Varmı kıymetinizi bilen üzülmeyin ben aşığım size yosun kokan gözlerim
Hüzün var bulutlarda dağıtmayın
Son umutlarımı yıkmayın
Verin elime bir kağıt kayık yüzdüreyim şu yırtık leğenin içinde
Çocuk yüreğimle yosun kokan gözlerim
Derin derin manalanmayın
Çıkar iki kelam eden size yosun kokan gözlerim
Hüzün var bulutlarda dağıtmayın
Dertlenmeyin yosun kokan gözlerim
Mevsim kıştır üşümeyin yosun kokan gözlerim
Her gülene sığınmayın yosun kokan gözlerim
üzülürüm arkanızdan şekeri yere düşmüş çocuk gibi
Bütün sevdiklerini kaybetmiş yetim gibi
Aşkı bulamamış mecnun gibi
Yazacak gücüm kalmadı
Şair delirdi
Ağlayın , ağlayın , ağlayın yosun kokan gözlerim
Çok şey var ağlamak istediğiniz,
Ağlayın mahpus kaderinize ağlayın yosun kokan gözlerim
Yok bende teselliniz
Ne pamuk şeker, ne kağıt helva
İstemem kırmızı ayakkabı
Salıncağada binmem
Ağlayın yosun kokan gözlerim
Düne, bügüne, geleceğe ağlayın