Sensin benim içimde fırtınalar estiren.
Sükûnuma kast eden gönlüme düşen çığsın.
Zemheride kavuran yaz günü buz kestiren.
Su verilmiş saf çelik elmastan uçlu tığsın.
Aşk işlersin her nefes gönlümün atlasına.
Suya ıtırın sızdı doldun gönül tasına.


Kimi dem elif gibi kimi dem gül misalsin.
Bulutlardan süzülen billûr yağmur damlası.
Gerçeği kıskandıran hayal meyal masalsın.
Aşk kanun namesinin değişmeyen imlası.
Her noktadan sonra sen virgülden önce varsın.
Gönlümde gürül gürül yanıp tutuşan narsın.


Konuşmaya mecalim yok iken sükûtumsun.
Cümle kurmak istesem girizgâhımdır adın.
Aşk bestesi deminde makam tutan udumsun.
Bende dolmaz bir zaman senin ömrün miadın.
Adı gülle başlayan gülden ziyade gülsün.
Suya sal saçlarını gökten güller dökülsün.


Hem sükutumsun benim hem dinmeyen vaveylam.
Bir elif miktarı gül gitsin cümle gam tasa.
Sabah akşam kırk kere yadıma düşen Leyla’m.
Aşk adına yazılmış değişmez anayasa.
Aşk denizde gamzen köpük olsun köpürsün.
Sen çekip git meçhule aşkın ömrümce sürsün…
Ankara,11.02.2012 İ.K