Hüzün boyu yürüyoruz
her yer aşka doğru
vakti ayrılık da yalnızlık
eylülden geçiyor
yaprak yaprak sarıdan
ağır ağır yağıyorken ekim
rüzgarına düşüyor
gelip geçiyor sevdalardan
zamanı kah mavi
kah zifiri karanlıklardan ...
her yüz hüzündeyiz
her yer güzün de
çekip çekip gidesiyiz
yine yeni deminde hallerin
efkar efkar gideniyiz
usanırken ömür utanırken
dün dün sırtlanıp yalnızlığı
gülleri de kanattıp günleri de
bıçak yarası yüreğimize doğru
yüklenip gidiyoruz
ayazını beyazını sevdanın
yalansız ve arda kalansız ....

hünün yüzü böyle resmine çizilen
____ hüzün yüzün gözün
hüzün hüzün yollara düşüren
bulutlanıp baktıkça böyle
umutlanıp yaşadıkça
etrafımız ne çok dert oysa
hüzün üstü gidiyoruz
gün değmemiş efkar ne çok
dumanında gecesiyiz
gece ne çok oysa
,,,
zülüf döküldükçe yüzüne
içe içe doğru gidiyoruz
yağmur tutan gözleriyle
sevda terkisinde izleriyle
tarifsiz hüzünle gidiyoruz