Aldanma sakın gurbetin lüks havasına
Sakın çıkma yalnız tek başına uçarcasına
Dinleyi ver gurbetten sılaya dönenleri
Gurbetin kendisi bir bela demedim mi?

Kimi vurgun vurur arşı alayi gözler
Kimi yoksul düşer ana babayı yâri özler
Islanıp yaş çıkmaz ağlamaktan yorgun gözler
Gurbetin görüntüsü bir bela demedim mi?

Demezsen de gurbet bana köyüm sana
Bu fikirle çıkarsan sen kalırsın bak yaya
Gidip de dönmeyenler var pay ayır kendine
Gurbetin geceleri ıssız korku bela demedim mi?

Olsa paran pulun çıkmazsın sen gurbet ele
Aç sefil olursun bak sonra düşersin dillere
Dönmek istersin belki sende bir gün sılaya
Nafile uğraşma bırakmaz gurbet demedim mi?

Ne arayanın olur ne de gurbet elde bir soran
Hasta düşsen ne soran olur ne de bir tas su veren
İnleyip ölsen gurbette kim bilir de ilgilenir seninle
Gurbette ölüp sahipsiz kalırsın demedim mi?

Ne sandın sen kendini ey canım kardeşim
Boşa mı söylemişler yollar bitmez ömür biter
Evliya çelebi bile usandı gurbet gezmekten
Mevlevi gibi gurbette gezip dönersin demedim mi?

İmrenme sen de gökteki uçan göçmen kuşlara
İstersen şöyle bir uğrak ver en yakın otogara
Ara sıra kulak ver sende şairin söylediklerine
Çaresiz yorgun bir kenara düşersin demedim mi?

Tahir GÖRENLİ.10.12.1988