Ben ki bu sayfaların altı yıllık çırağı
Yirmibeş yıl yazdım da olmadım daha şâir
Zaman zaman şiirle yakın ettim ırağı
Dostlarla selâmlaştım, hatır sordum ve sâir
Gün oldu sözlerime sevgi ile başladım
Gün oldu hiciv yazdım, hak edeni taşladım!

Ben bir konu seçerken çevremden beslenirim
Her ne kadar yazsam da arada bir kaç kurgu
Sizlere dilden değil, yürekten seslenirim
Öyle her dâim aşka, sevdâya yapmam vurgu
Yâni pek yazmam yârin kaşın, gözün karasın
İsterim mısrâlarım biraz işe yarasın

Memleketimin hâli yürekleri dağlarken
Silivride yatarken bir çok aydın ve paşa
Şehîdimin anası feryât edip ağlarken
Mendil olamıyorsam gözlerden akan yaşa
Nasıl sevdâ diyeyim, aşk diyeyim ben nasıl?
Halkım için birşeyler yazmam gerekli asıl

Tek derdim şiir benim, yorumlarımı saymam
Şiirlerim kötüyse övülsem de boşuna
Tek yorum almasam da yazmaktan asla caymam
Benim bu tavrım gitmez bir çoğunun hoşuna
Zîrâ ben her şiiri favorime eklemem
Yalandan yorum yazıp, karşı yorum beklemem

Bâzıları vardır ki şiire etmez nazar
Onlar için, verilen emeğin yok önemi
Kendine yorum yazan herkese yorum yazar
Böyleleri hep vardı, defterin her dönemi
Bir araya gelerek birer grup kurdular
Kendi aralarında yorumlaşıp durdular

Bunlar hoş şeyler değil, şiire verir zarar
Engeldir şâirdeki gelişmenin önünde
Çirkine güzel demek deyin ne işe yarar?
Fikrim, gerektiğinde eleştirmek yönünde
Fakat sanmayın çoğu burnundan kıl aldırır
Hatâsını söylersen şuursuzca saldırır

Teşekkür edenler de çıkmaz değil arada
Onlar her gün birşeyler kapmaya çalışırlar
Merhem olmak isterler kanayan her yarada
Gayret edip hatâsız yazmaya alışırlar
Ben buradan çok şeyler öğrendim yıllar yılı
Daha öğrenmek için, yararım kırka kılı

Ben öyle her insana yalancıktan dost demem
Çıkar için baş vurmam entrikaya, yalana
Adâletten yanayım, hak yedirmem, hak yemem
Yüreğimde yer açmam her kapımı çalana
Aradığım temiz kalp, tevâzû, doğru sözdür
Bu sebeple dostlarım azdır ve lâkin özdür

Çokları sevmez beni, bilir misiniz niye?
Gerçekleri yazarım ve gerçekler acıdır
Ama kimseye kızmam beni sevmiyor diye
Böyle kabûl edenler benim başım tâcıdır
Ukalâ diyen desin, alışkınım duymaya!
Ben buyum canlar size uya veyâ uymaya


/Arkadan iş çevirmem, kimseye kuyu kazmam
Şirin görünmek için yapmacık şiir yazmam/

.