0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1134
Okunma
Gönül efkarlanmış arar yar seni
Nolur yalvarırım ağlatma beni
Seversen cananım ulu mevlayı
Dön gel yarim dön gel ağlatma beni
Ne susmak biliyor nede ses kesmek
Nasipte varmış sıla’ya gitmek
Yalnız çay değil yedik nan ekmek
Dön gel yarim dön gel ağlatma beni
Dolup taşma böyle ey deli gönül
Bülbülde arıyor bahçede bir gül
Bir iki yıl değil bütün bir ömür
Dön gel yarim dön gel ağlatma beni
Seslendikçe sesim yetmiyor sana
Ayrılık yaratma bu tatlı cana
Seyfi’nin canıda kurbandır sana
Döngel yarim dön gel ağlatma beni .
11/12/1973