Şerefine şair, şerefine.
Çağıl çağıl coşmuş dere
Köpürür sevdalar üzere
Öylesine atik ki,
Kaya üzerinde kertenkele,
Donatmış bahar coşkusu.
Çiçeklerini meze.
Yudum yudum demlenmek gerek.
Şiiri bu akşam.
Şerefine şair şerefine.

Şerefine şair şerefine,
Şerefine yudumluyorum,
Baharı bu akşam.
Cıvıl cıvıl kuş sesleri
Berrak bir gökyüzü
Çapaları sırtında
Yorgun köylü kadınları geçiyor,
Kapımın önünden.
Çapalamışlar umutlarını.
Yüzlerinde yorgun bir tebessüm.
Onların da şerefine

Çoban,
Salmıştı anaç koyunlarını
Karşı yamaya
Kuzuları vermiş memeye
Aman ne çoşku
Şerefine çoban şerefine

Ak gürgen yıkadı saçlarını
Coşkuyla çağlayan
Sevdalarını sürükleyen
Nülüfer çayında
Hazırlandı sanki
Sevgiliye.
Mavi ladin,
Kaldırmış başını göğe
Tutunacak sanki yıldızlara
Meşe çıkarmamış henüz
Kışlık urbasını,
Cemreler de düştü ama,
Mart kırağısından mı korkar ne

Çuha, sararmışta sararmış
Boyun bükmüş mor menekşe
Sanki,
Bencileyin efkarlılar,
Bencileyin hüzün yüklüler
Ama, anladım,
Ormanın türküsünden almışlar,
Efkarı, gamı, kederi
Yapraklarından belli
Çisil çisil
Göz yaşları...

Baharı yudumluyorum bu akşam
Şiir niyetine
Şerefinize dostlar şerefinize
Şerefinize yudumluyorum
Baharı bu akşam

çetrefil