0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
Okunma
Karnındaki karanlık manolyanın
Kimseler anlamadı kokusunu,
Acıttığını kimseler bilemedi
Dişlerinle sıktığın aşk kuşunu
Binlerce Acem tayı uykuya yattı
Alnının ay vurmuş alanında,
O senin kar düşmanı göğsünü
Kucaklarken dört gece kollarımla.
Bakışın tohumların solgun dalıydı
Alçılar,yaseminler arasından.
Aradım vermek için yüreğimde
O fildişi mektupları her zaman diyen.
Her zaman:acımın bahçesi benim
Gövden her zaman, her zaman şaşırtıcı
Damarlarının kanıyla dolu ağzım,
Ağzın ölümüm için söndürdü ışığını.
F.G.Lorca
(ispanyolca’dan çeviren: Ülkü Tamer)
