Aneyy;
Algın yalnızlığına çığ düştü
Hamuruna bulandı dudaklarım
Omuz boylarına sarılırken kundağım
Hangi Coğrafyada genleşiyor muradın
Terini yaslayınca tenime ağlaşıyorsun


Nefesin nefesimde!
Anadolu yüreğinle Sen
Ergen soluklar emziriyorsun
Ucu yırtık kanadında acılar
Ve sevgini kusuyorsun
Susuyorsun…


“Avurtları donuk serçeler gibi:
Puslu iklimlere mutlanıyorsun”


Uç uca yamalanmış
Bir köyneğin dikimisin
Kırk kanaat geçimlerdesin
Ellerinde nasır izinden emek
Gözlerin güneş kavruğu
Seyrek yamalı çarık
Üşengen izlerdesin
Adımlarken…


Yamalanmış dilin söküğüsün
Dağlar çöker üstüne
Bakışı üryan günlerin
İtaâtkar yeminisin
Söze düğümlenmiş
Taze gelinsin…


Küfende mayıs kokusu
Gelmeyecek Bahara öfke
Kışa zulalanmış bir avuç darı
Dumanı kaçmış bazladama
Taze unsun kömbe yanaklarınla
Köşeleri kızarmış…


Anaç kardelenlerin can suyu
Göğe katar turnalara ilk rota
Sinirden kudurmuş tokata
Dik duvarsın…


Alası bozulmuş çiçeklerin nefesi
Sandığa gömülü çeyizin
Tek açılan goncası
Yastıksız gecenin
Bakir izlerisin…


“Somyası bozuk bahanelerin
Vurdumduymaz dilisin…”

Anne gibi yâr olmazların demisin…

Deda:Gürcü dilinde Anne…