Hayat çarşısında bir ayna varmış
Büyük ve kocamanmış
Her çarşıya giren o aynada
Kendini padişah sanırmış

Gel olmuş git olmuş
Herkes padişahım diye
Zul yapar olmuş
Aynalı dede bir oyun oynamış

Gerçekleri gösteren aynam var
Bir bakan bir daha gözünü alamazmış
Çıplak padişahlar sıraya girmiş
Bakan aynaya bir daha geri gelmezmiş

İnsanlar iyice meraklanır olmuş
Yalnız bir günde bir kişi alırmış aynalı odaya
İnsanlar ne mükemmel şey giden gelmiyor derlermiş

Gel zaman git zaman sırma nefisli kaftanı şirkefli
İnsanlar duymuşlarki ayna insanın kendini gösteriyormuş
Sıra bir saf insana gelmiş
İçeri girmiş aynaya bakmış kendini okadar güzel görmüşki


İnsanlara anlatmış ayna insanı çok güzel gösteriyor demiş
İnsanlar artık heyecandan bir görsek kendimizi derlermiş
Yalnız hala içeri giren geri gelmezmiş
Biri bu işin sırrını meraketmiş gidip sormuş bilge dedeye
Dede başlamış anlatmaya

İnsanlar kendini haklı görüp beğenmişlik başlayınca
Aynanın sırrı açıldı ne kadar kibirli varsa
Aynaya bakınca çirkinliğini görünce
Dayanamayıp korkudan ölüm pençesi
Onların yapıştı canına

Şimdide ister dört kitaptan ol
İster en dindar insan ol
Vasıfların davranışların cehennemlikse
Buna binayen hala kibir yakasında gezmişse
Akıpet gelince görünen dehşetle
Vardığın yer ister yer yüzü olsun
İster yerin altı olsun
Mutlu olamaz hiç bir şekilde