Âşıklar ehline, mecnunu sordum.
Hükmünü dediler, kıyama durdum.
Zamana mecz olup, aslıya yordum.
Aczimle hakikat, divanındayım.

Ali-ül mürteza, ilmi ayandır.
Fatıma zehra ki, hilmi şayandır.
Hüseyni kıyamım, hakkı beyandır.
Aczimle hakikat, divanındayım.

Kerbela olmuşum, Yusuf bir yandan,
Züleyha zülfikâr, kuyu Kenan’dan,
Yakubi rıdvan’dır, ihlasım candan,
Aczimle hakikat, divanındayım.

İnsanım topraktan, kışlağım yerdir,
Döndükçe, semahın nurunu serdir,
Muhabbet çölünde, Leyla’na erdir.
Aczimle hakikat, divanındayım.

Gözlerim yansıyan, resminde kaldı,
Tutulmaz şavkın ki, ferimi aldı,
Maviden dokunmuş, semaya daldı
Aczimle hakikat, divanındayım.

Hak ile yolunda, yoldaş olmuşum.
Elifi mizanda, sırdaş olmuşum.
Hal ile kapında, yardaş olmuşum.
Aczimle hakikat, divanındayım.

Şahin HANELÇİ
04. 12. 2011
Zeebrugge/Belgium