Misafir olmuştum dostun birine
Köpeği saldırdı ödüm patladı
Hoş dedi, o azgın pustu yerine
Hatta korkusundan çitten atladı
Gördüm sahibine muti bu köpek
Hâlbuki verdiği bir avuç kepek!


Benim de içimde bir düşman durur
Adı; nefis, ateş parçası meret
Gücüm yetmez azar daha kudurur
Çıkar da karşıma daim bin suret
Bununda sahibi vardır elbette
Hoş demesi bana kârdır elbette.


O zaman yapacak en güzel tedbir
Bu azgın köpeği havale etmek
Euzü-besmele, okuyup tekbir
Sığınıp şerrinden izale etmek
İbrahim peygamber (a.s.) böyle kurtuldu
Firavun ateşi böyle yutuldu.


Biz devreden çıkıp, ona sığınsak
Kor ateş içinde mutlu yaşarız
Sahibinin gücü ile korunsak
Büyük engelleri dahi aşarız
Sığınsak Halik’a, mahlûka karşı
Değil nefsi yenmek, yıkarız arşı.


Misafir kaldığım evden ayrıldım
Baktım köpek bana kuyruk sallıyor
Sahiple beraber oldum kayrıldım
Çünkü dostum iti her gün yallıyor
Rabbim; sakın beni, bana bırakma
Mahlûkunla az bir ana bırakma…



Salih Yıldız…01.02.2012




.