Nereye baksam sessizlik
suskunluk
Duvarlar porteler susmuş
Camlar ses vermiyor
susmuş
Aydınlığın gücü yetmiyor
geceye
Karanlığa suskunluğa
Küçük radyom suskun
Sobam çıtırdamıyor
Çay bitmiş bardak kıpırdamıyor
Kitap yok
sayfa açılmıyor
Yazmıyor kalemim
Romanım susmuş
Dışarda yıldızlar sessiz
Rüzgar dinmiş
Evler sönmüş
Yollarda taşıtlar susmuş
Her ne tarafa baksam sessizlik
Bıçak açmıyor cansız bedenin yüreğini
Hayal meyal hatırladığım
köyüm
köylüm
işçim gece konduda
öğrencim okulda
Öğretmenim derslikte
susmuş
Annem gözyaşlarına
Kardeşlerim kitaplarına
Babam işine susmuş
78’ler den kalma dostum
uykuda
Nefesler susmuş
Görüp anlayamadığım
Ay geceye
Güneş gökyüzüne
Rüzgar bulutlara
Toprak ağaca
Su çiçeğe susmuş
Ve ben kalemime
sustum.


deren bulut