3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1010
Okunma
Hani tuzlu tuzlu
kokar ya deniz.
Kenarına uzandığın
kumların esrarı vurur ya yüzüne.
Ilık ılık esen rüzgârla
sen dokunursun ya yanaklarıma.
Sonra dudaklarım
dudaklarını bulur ya.
Tenim
ısınır ya dokunuşlarınla.
Alev, alev
yanar ya avuçlarım.
İşte o an dursa zaman,
dursa da
"hiç geçmese" dediğim andır.
Bir yerlere yazsam bu zaman dilimini
yazsam da hep kalsa satırlarda sayfalarda.
Bari orada
sonsuza dek yaşasa.
İstanbul.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz