Gönülden gördüğüm gönül dostların,
Bizleri beklerken bulduk Didim’de…
Yürekten sevdiğim bütün canların,
Kalpten sevdasıyla dolduk Didim’de…

Anadolu’m kükrer Ozan dilinde,
Sevdayı anlatır sazın telinde,
Şiir Fırtınası Gülnihal’inde,
Özünde sevdaya doyduk Didim’de…

Ozan Fedai’min yanık nağmesi,
Gülnihal Hoca’mın Türklük karnesi,
Sevdamı haykıran her bir hanesi,
Ozan’da Türklüğü duyduk Didim’de…

Pürtelâş Bekir’im durmak bilmiyor,
İlhami dostluktan ödün vermiyor,
Şahan’ın gözünde yaşlar dinmiyor,
Sanarsın öz gardaş olduk Didim’de…

Hele İhsan Şola’m, Ozan Eray’ım,
Fethettiler benim gönül sarayım.
Dostları görmeden onmaz yarayım,
Dostluğu dostluğa sardık Didim’de…

Toros Dağlı derler Ahmet Mekânsız,
Güldürür herkesi tutmak imkânsız,
Torosa bedeldir kalbi gümansız,
Sorgusuz kalplere daldık Didim’de…

Toroslarda Sadi, Kafkas’ta Şükür,
Zeyrek’te, Nevzat’ta, Savaş’ta şükür,
Ağar’da, Öksüz’de, Turan’da şükür,
Ertürk’te dostluğu gördük Didim’de…

Yeğeniyle gelmiş Ali Yapalak,
Gurur duyduk biz de ona bakarak.
Gündüz ile Halil öne çıkarak,
Şiirler okuttuk, yorduk Didim’de…

Nerde Kadıoğlu, nerde Güneri?
Bakarım boş kalmış Celal’in yeri!
Aradı Meryem’in yaşlı gözleri,
Gönül dostlarını sorduk Didim’de…

Şahan der ki Hocam, şölen natamam,
Noksansız olunca olacak tamam.
Hepsini katmadan ölsem yatamam,
Böyle bir karara vardık Didim’de…

MEHMET ŞAHAN
29.11.2011-İSTANBUL