Kendinbilmez arar durur kendini
Karacâhil varır bulur dengini
Dönek olan seçemez ki rengini
Avanağa dünya pembe toz gibi..

İnkârcılar kabullenmez Tanrı’yı
Yaltakcı ayırmaz düzden eğriyi
Körtapanlar bulamazlar doğruyu
Derbedere bütün yollar düz gibi...

Sahtekar zararı kârından sayar
Acemi de kalkar dengine uyar
Safgönüllü sövsen aferin duyar
İsteksize minnet rica buz gibi...

Yalancının mumu söner yatsıda
Cimrinin serveti yanar tütsüde
Çokbilmişin dili donar kürsüde
Boşboğaza kuru laflar cüz gibi...

Fitneciler huzur barış bilmezler
Riyâkârlar haklı sözden almazlar
Karamsarlar yere bakar gülmezler
Gamlıya da hayat yırtık bez gibi...

Yarım doktor candan eder kâr etmez
Yarım hoca dinden eder âr etmez
Nâmerd yüreğinde dostu var etmez
Berduşa da yetmişlik dul kız gibi.....

Gözüdönmüş yola gelmez kudurur
Şımarıklar övgülerden yüz bulur
Yalakarlar kıyak sever haz bulur
Hayalciye kar-kış daim yaz gibi.....

Tefeciler doymaz kul parasıyla
Zampara yolcudur el karısıyla
Tamahkârlar kanmaz hiç yarısıyla
Açgözlüye dünya malı az gibi.....

Tanrım uzak tutsun hüzün kederden
Dürüst insanları korusun şerden
Îman ehli olan korkar mahşerden
Dinsize de ahret duman toz gibi…

Bazı insanları tanıdık böyle
Kamil olmak kolay değildir öyle
Kederli durmadan söyle ha söyle
Has insana Hak suali köz gibi...
……
Kederli©Almanya, 03.11.2005