Kar yağar Ankara’ya lapa lapa bembeyaz.
Beyazın asaleti kaplar cümle karayı.
Karda vakara döner gül yaprağındaki naz.
Kar yağarken görmeli bozkırlı Ankara’yı
Bozkırın nazlı kızı hayallerin yıldızı.


Üşüyen güvercinler başlar içten bir virde.
Pencere önlerini sığınak bilir yer yer.
Ankara kar güzeli yaşanan her devirde.
Bir beyaz at yelesi emsalsiz gümüş eyer.
Bozkırda ince sızı hayallerin yıldızı.


Kuğulu’da kuğular nefesleri buğulu.
Karla uyum içinde havuzda yüzer durur.
Onlar Ankara gülü hüsnü anın çoğulu.
Beyazın kucağında gözlere şavkı vurur.
Yadlarda kaldı yazı hayallerin yıldızı.


Ankara al tolgalı kurulmuş beyaz ata.
Hayatın her safhası bir beyaz şarkı gibi.
Ev sahibi o şimdi kardaki saltanata.
Tanzim eden rengini her şeyin tek sahibi.
Beyaz kaftanlı nazı hayallerin yıldızı.


Her semti aynı renge büründü eşit oldu.
Sokakları bembeyaz karda cilve karda naz.
Aynı dikkatle yürür yolunda sıbyan reşit.
Bu hengameli demde ona ne denilse az.
Beyaz düşler niyazı hayallerin yıldızı.


Ocağa çayı koyup kara bakmalı camdan.
Çaydanlığın buğusu bürümeli odayı.
Sobayı harlamalı özenle ilk akşamdan.
Hazla konuk etmeli semaverde sedayı.
Okunan beyaz yazı hayallerin yıldızı.
Ankara,27.01.2012 İ.K