aşk körüydü o
gözü görmezdi hiç bir şeyi
tek düşüncesi yardı
kar, zarar umrunda değildi
bir sevdiceği vardı,
üzüm karası gözleriyle,
iç burkuluşlarından lal olurdu dilleri
yüreği kıpır kıpır yerinde durmaz atardı
dünyaları verseler ona,
kara sevdasına yürekten tutkulu
bir tek saç teline kurban olurdu

aşk körüydü o
gözü başka bir şey görmezdi
ne dünya malı,mülkü
ne de hiç bir şey ona vız gelirdi
aşıktı seviyordu candan, yürekten
damarında dolaşan kan gibiydi sevdası
elle tutulup gözle görülmezdi belki ama
iç yakardı sevdası kendisinden öte cihanda
bilmem kaç asırlar öncesi Aslı ile Kerem
ya da Tahir ile Zühreden öte bir başka sevda
kara sevda dediklerinden hani yana yakıla
yanık bir türkü tadında süregelen
gözleri ise üzüm karası...
İlhan Koruyucu

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.