8
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
962
Okunma
Dağ gibiydi yürek
köz düştü ansızın
yandı
yandı
yandı...
İçinde körpe fidanı vardı
yaprak döktü ansızın
boynu büküldü
söndü
söndü
söndü...
Dağ gibiydi ama
küçücük kaldı
kendi avucunun ayasına sığacak kadardı
sesi sedası çıkmasın
arsız sokak dilencisiydi zengin kapıların
parmaklar zindan demirleriydi artık
üstüne kapanan
çıkarsa canı çıksın
yeter ki sesi çıkmasın
son nefesini versin
sussun
sussun
sussun..
kıymet bilmeyen gönüllerde
pervasız
onursuz yaşayacaksa
yok olsun
ölecekse
kendi avuçlarında ölsün...
Ahmet MORAN
23/01/2012
5.0
100% (6)