bu sevdaya ay tanık
delice esen rüzgâr
tırmandı denizden dağlara;
Daphne’nin ardına düştü Apollon,
kükredi geceyarısı Chimaira...



yarasalar uçuştu
dala çöktü bir Horus
dikti gözünü bedenimize
börtü böcek uyandı uykudan,
şehvetin dili alev alev
sardı tinden tenimizi,
şarabın şişesinden çıktı yılan...



ateşe düşen akrep
nasıl sokarsa kendini,
sarıp sarmaladı dayanılmaz
tutkuyla tutuşan ellerimiz
okşadı alevlerin tenini....



Pegasus’a bindi gönül,
titredi gök kubbe
ışık sağdı yıldızlar,
yaladı kumsalı deniz
saplandı zıpkın döşüne Gaia’nın...



eridi demir
su verildi çeliğe,
çıkmamak üzere girdi Chimaira
Gaia kuyusundaki deliğe...



ateş böcekleri çıkar düşlerin içinden
alevlerin şavkı hâlâ yüzümüze vurur
azurit çakıl taşları mavi suda
zümrüt gözlerini dalgalar yıkar durur...



tanrıların aşkı bu Olympos’ta,
yağmurla söner, şimşekle yanar,
ne zaman gürlese gök
tanrılar seni benimle anar...



o dağlara biz de çıktık
fırtınalarla estik,
yıldırımlarla gürledik
içimizdeki ejderhayı gömdük dibine yerin
...
’ardımızda sönmeyen bir alev bıraktık’ Telips...




Şaban AKTAŞ
22.01.2012



Resim:www.theoi.com/Gallery/M14.1.html