Ey dostlar,
Ne günlere kaldık.
Ne oldu bu gün bize böyle!
Ne Allah’tan korkumuz,
Ne kuldan utancımız kaldı.

Neden, birbirimizden
Ayrı gayrı düştük.
Yazı kışa, kışı yaza çevirip yaşayıp gider olduk.
Eş dost, hısım, akraba,
Birbirimizi tanıyıp bilmez olduk.

Daha düne kadar yoktu.
Hiç birimizin,
Bir diğerine karşı, düşmanlığı,
kini, nefreti, öfkesi, garazı,
Bugün ne oldu da hepimiz birbirimize düşman olduk.

Tarihte
Kardeş olup vermişken el ele,
Giderken hep beraber aynı yere.
Ne oldu bu gün bize böyle Allah’ım…
Ne akıl kaldı, ne izan, iyice uzaklaştık vicdandan.

Hani hepimiz insandık,
Birbirimize kardeştik,
Hep beraber çalışıp kazanıp pay edecektik.
Birbirimize karşı yoktu, hiçbir ayrı gayrımız.
Bugün ne oldu da bize, Allah’ım,
Kardeşi kardeşe düşman ettik.

Eskiden birbirimize
Kız verip, oğlan everirdik.
Düğünlerde hep beraber yer, içer eğlenirdik.
Yalnız geçmezdi,
Birbirimizin boğazından yiyip, içtiklerimiz.
Bu gün ne oldu da bize, Allah’ım,
Hepimiz birden bencil, egoist olduk.

Eskiden
Aynı urbaları giyerdik.
Aynı kurnalardan su içerdik.
Gelincik tarlalarında gezerken
Aynı sevda şarkılarını söyleyip,
Aynı türküleri dinlerdik.

Dünden bugüne,
Ne oldu bize, Allah’ım…
Daha dün yokken hiç bir derdimiz.
Bu gün yazımızı kışa,
Kışımızı yaza çevirdik.
Hepimiz birbirimize düşman olduk…
Neden Allah’ım…
Neden?

20.01.2012
Cahit KARAÇ