Cuma günüydü: yıldızlar şafak vaktiyle

Yavaş yavaş gözden kaybolmaya başlamıştı!

Gözlerim agırlaşmış etrafı ğöremiyordum

Refleklerimin ğüçlü oldugunu sanıyordum

Yanılmışım!

Gözlerimi yoldan ayırmamaya çalışıyordum

İçimden bir ses ilerde

Ormanın içinde bir yerlerde saklanmış,

Beni bekleyen bir şeylerin oldugunu

Söylüyordu!

Sakinleştiriciler böyle paranoyak yapıyor insanı

Kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu

Bacaklarımın arasına sıkıştırdıgım viskiden

Bir yudum almak için şişeyi elime almaya

Çalışıyordum!

O anda herşeyi alt üst eden o imgelemi,

Bir anda ormanın içerisinden

Binlerce yanan okun bana dogru geldini sandım

Nerden bilirdim!

Geçmişte bir okla vurulup beni bulanın sen oldugunu

Nerden bilirdim

Sevdiginin acı çekmesine dayanamayıp

Beni tam kalbimden vurdugunu

Nerden bilirdim

Bir gün gelip beni gelecekte bulup

Bir hastane odasından alıp

Evine götürüp ayaga kaldırdıktan sonra

Ö--ecegini!! o kelimeyi sana yakıştıramadıgım için yazamıyorum

Nerden bilirdim

Önce sordun beni seviyormusun sonra yavaş yavaş

Kayboldun simsiyah gecede masmavi denizde

Nerden bilirdim

Geçmişten gelecege, gelecekten geçmişe

Seni seviyorum

Dünyanın bütün dillerinde

Seni seviyorum

Beni birgün nerde olursan ol

Beni bul

Bul diye

Sana bu şiiri yazıyorum sonsuz sevgilim

GöZyAşI