daha kac mevsimin kahrini cekecek bu zavalli yüregim? bilemiyorum

ister lapa lapa karlar yagsin,

isterse yagmurlar basimdan asagi sagnak sagnak bosansin

farketmez benim icin, isterse günes paril paril gözlerimi kamasdirsin

umrumda degil artik,isterse rüzgarla dans eden sararmis yapraklar yollarimi kapatsin

küsmüsüm yine kaderime, hayatin yine hic anlami kalmadi

gökyüzü birbirine karissa

günlerce ay tutulup,yaslara girmis yildizlar koloniler halinde yeryüzüne kaysa

neye yararar dünyada nefes almak,eger sevdiklerim yanimda yoksa

kircillica, model model, nakis nakis islenmis kaderim

ya yasamayi bilecegim,yada arkama bakmadan bu yalan dünyadan sadece cekip gidecegim

canim dediklerim kimbilir ne haldeler

taaa uzaklardan nereden bilecegim

acaba? acabami? diye tahminler yürüterek hayatimi gecirecegim

ögrenemedim ben hayatimi yasamayi

yaribasli kaldi her isim

eskilerden tek bir dostum kalmis,oda agzimdaki 40 senedir tasidigim süt disim

bos gezenin bos kalfasi olmak isterdim

fevri hayat yasarsam belkide ruhumun dilinden daha iyi anlardim

gündüzleri dolu dolu yasardim

geceleride yatagimda bebekler gibi rahatca uyuyarak misildardim

izin vermediler ki kendi kendime gülüp egleneyim

hep yasak, hep günah,hep hayir

kisitli, sinirli,sansürlü bir hayat tarzi

cember icine alinmis bir ruh ve, onu sirtinda yük gibi tasiyan bir beden

kimden kacirdilar beni,söylesinler bana neden?

aramiyorlar, sormuyorlar,adimi anmiyorlar

korkarim artik unutuyorum onlardan kalan izleri

cehreleri aklima gelmiyor,gözlerimde gölgeler sanki vals ediyor

isimleri var sadece aklimda,kafayi oynatacak gibiyim yakinda

aza koyup dolduramiyorum,cogada sigdirip aldiramiyorum

isyanlara girdi parcalanmis yüregim birtürlü ben onu kandiramiyorum

teselli vermiyor ne mevsimler,ne yillar, nede bosu bosuna harcanan aylar

tokat yemis gibi cikiyor agzimdan vaylar