24
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1785
Okunma

lise yıllarımdan kalma bir yürek sesi..
Her sabah
Umuda teslim ederdi kendini yüreğim
Ve serinliğin dokunurdu saçlarıma
Seni göreceğim ya sabahın ilk vakti
Daha ne olsun gün yüzlü sevgili…
Yollar uzadıkça uzardı
Adımlarımda doruğa uzanan bir heyecan
Mağrur bakışlarınla gelirdin köşe başından
Elinde yine o siyah kaplı defterin
Ne çok severdim kokusunu
En çok da hani o yazıp gizlediğin
Seni seviyorum/u…
Hala duruyor mu karanfil kuruları
Hani bir türlü vermeyi beceremediğin
Öylesi mahcuptuk biraz da ezik
Bu yüzdendi gözlerimizdeki sır
Derin sessizlik…
Çözülsek düğümlerimizden
Çağlardı sevdanın nehri
Hüzünler yakışmazdı bu denli erguvanlı düşlerimize
Ne sen acıyı yudumlardın çaresizce
Ne ben durgunluğu kuşanırdım bu sevgide
Yağmur vedayı çiseliyor yine gözlerime
Şehre sensizlik düşüyor bir damla
Ve ben üşüyorum
Son defa sildiğin gözyaşlarımda…
[ NİSAN / 1993
KÜTAHYA
ZÜLEYHA ÖZBAY BİLGİÇ
5.0
100% (30)