İsyan değil Allahım yalnızca merak

Bunca elem, bunca sıkıntı neden?

Nefsim ister beni, kendime bırak

Bunca telaş, bunca üzüntü neden?



Şüphem yok varlığın ve rahmetinden

Bir muradın olmalı benim derdimden

Bilirim, kulunu incitmezsin sen

Bu acı, bu keder acaba neden?



Cevaplar sorunun içinde midir?

Tezatlar aslında birlikte midir?

Gözümden dökülen hazine midir?

Bu hayat, bu çaba acaba neden?



Yoksa hayatımın şifresi mi var?

Eğer öyle ise nerede yazar?

Kalbim mi, aklım mı, nefsim mi çözer?

Çözdüren! harfleri ard arda dizer..



Al yolcu kafana koca bir tokmak

Halini görmek için aynaya bir bak

Gördükçe kafana vur bunu tak tak

Şu boş hedeflerini ne olur bırak



Kendini ölümsüz zannediyorsun

Mal, mülk, şan, şeref senin mi sanki?

Her gün bir dostunu uğurluyorsun

Herşeyin geçici bilmiyor musun?



Biliyorum deme inanmıyorum.

Biliyormuş gibi davranmıyorsun.

Dört nala giderken nefsinin atı

Başını kuma gömen aciz bir kulsun.



Pınar başındasın, aklın nerede

Hele suya bir bak cevap orada

Nefsi mülhimeye vardın sonunda

Kana kana iç artık ne duruyorsun?