Sevdalı yüreklere büyükler, yasak kordu
Büyüğün korkusundan sevip ,sevilmek zordu
Seven sevilen kalbi daim, küşümde kordu
Gönül bu şu dünyada, sevdalı ilkim vardı
Gönül yari ararken, tez elden gün ağardı

Bir Rüya alemin de, atıldı ateş cana
Bir resim uzatıldı sev ,dendi kana kana
Uzattım boş elimi, bir şey sunuldu bana
Bundan gayrı benimde, nazlı bir sunam vardı
Açtım ki ellerimi, sunulan anahtardı
Halbu ki aradığım, şu karşımda ki yardı
Dışarı baktığımda ,dilber saçın tarardı
Fotoğrafa bakınca, betim benzim sarardı
Bu bir peri dediler, sevda özümü sardı
Gönül bu hoyrat hoyrat, anahtarcı arardı

Koca küreyi arz da, ne mal ne mülküm vardı
Şu aciz yüreğimi, onulmaz bir aşk sardı
Bedeni saran huşu, bambaşka bir rüzgardı
Yine gönül bağında, yağmur dolu kar vardı
Gönül bu hak yolunda , gonca güller arardı

Yükselin yurt yuvası, asude bir diyardı
Gariban bir kuldu o, hep Yozgat ta yaşardı
Bazen bir damla idi, bazen kükrer taşardı
Artık hayat faniden, sahi yola uzardı
Onunda her kul gibi, dostlar sonu mezardı
Sevdiğinin sevdası, anı kavuran hardı
Osman yüksel