İnsan yine aynı insan,
Yöre, töre, dil değişti.
Benzeşse de ilim irfan,
Öğren, anla, bil değişti.

İleride kaldı yurdum,
O tarafa baka durdum,
Saatimi farklı kurdum,
Beynimdeki zil değişti,

Elim kârda, gönlüm yarda,
Dilerim Hak koymaz darda,
Burada da şehir varda,
Yaşadığım il değişti.

Kolay değil, adı gurbet,
Zorlukları olur elbet,
İstese de gönül halvet,
Muhabbetkâr, gil değişti.

Aptal oldum sözlerine,
Baka kaldım gözlerine,
Yolum düştü islerine,
Hal ve gidiş, gel değişti.

Fark olsa da, efkârın da,
Aynısıdır çok varın da,
Havasında, rüzgârında,
Hissedilen yel değişti.

Dışımda hiç gurbet yoktu,
İçime bir hasret koktu,
Yurdumda da eller çoktu,
Burada ki el değişti.

Altmış altı yaşındayım,
Zor işlerin başındayım,
Elan düşün taşındayım,
Bellekteki bel değişti.

Yaralıyım dildaş lazım,
Kime geçer bilmem nazım,
Memlekette kaldı sazım
Gönlümdeki tel değişti.

14.01.2012…Mustafa Yaralı