Efsunlu nefesiyle badısaba perisi.
Ellerinden iz taşır bir emsalsiz cerenin.
Şavkında harelenir gözlerinin irisi.
Adına gül dibace sudan güller derenin.

Buğulu mevsimlere el ederken bulutlar.
Dudağında karanfil tutuşur gül misalin.
Suzinak bir şarkıya başlar yavaşça utlar.
Berrak tebessümüyle ilacıdır visalin.

Naz ıtırı süzülür demliğin sinesine.
Bir ince yağmur yağar hayalin perçemine.
Efsaneler karışır billûrdan saf sesine.
Lokman paha biçemez yara saran emine.

Seher deminde Leyla kuşluk vaktinde afet.
Buğusunda hayalin gül sureti yıkanır.
Günün her saatinde her hâliyle zarafet.
Çığ düşer doruklardan onsuz yollar tıkanır.

İncelir gül yaprağı onla anılmak için.
Periler çevresinde fır fır pervane olur.
Buğusundan bakınca görünür çin ü maçin.
Nazındaki ıtırı melekler hazla solur.

Badısaba perisi sımsıcak nefesiyle.
Semaverle demliğin hatırı ondan huruç.
Gönülleri fetheder buğusuyla sesiyle.
Bardağı büyüleyen yakut edalı sorguç.
Ankara,13.01.2012 İ.K