8
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1863
Okunma

susuzluğunla çatlamış topraklarda
bilinmeze giden bir trenim ben
ne bir yolcu bekler beni
nede bir ümit aydınlatır seferimi
kara kapkara bir trenim
çatlayan topraklarında ilerleyen yanlızlığın
sızısı saklıdır içimde en derinimde
bırakıp gidişinin acısının
karanlık gecede yolum belli değilken
ben sana yönelirim bilmeden; fark etmeden
susuz çatlayan topraklarımda
sana yönelirim, bir damla ol diye dudaklarımda
umudu arayan yolarımda
birgün aşkım birgün
belki sen de anlarsın çektirdiklerini
o zaman pişman olursun belki
yönlendirirsin bu kara bahtlı kara treni
kurtarırsın belki sevginle
sulayarak çatlamış topraklarda meçhule giden bu bedeni
aşkını salarsın bana; sularsın ruhumu en derinden
rotası olursun bu kara trenın kurtaran onu ümitsizlikten
5.0
100% (6)