Şu an şu halimle.

Şu an şu halimle,kendi gözümle,
Tam taşmak üzere,dolmuş gibiyim.
Bir çorak toprakta,susuz sıcakta,
Sam değip ham iken,olmuş gibiyim.

Ne kendimi buldum,ne bu ben dedim,
Ağzımın tadıyla,ne bir bal yedim,
Arzumun zıttına evvvet,heee dedim.
Aramadan sonum,bulmuş gibiyim.

Kara bulutlarla,ufkum kapalı,
Menzilim kapandı,yolu sapalı,
Bir elimde çiçek,biri sopalı,
Hasımsız baş başa,kalmış gibiyim.

Muatabım türlü,türlü soruya,
Sabrımın sınır’ı,düştü yarıya,
Bal ile tuz basıp,taze yara’ya,
Acıma bin hamle,kılmış gibiyim.

Sabrın sınırını,aştım demedim,
Acımın üstüne,pay istemedim,
Kırıldım ortadan,hiç eğilemedim,
Öylece ortada,kalmış gibiyim.

Ömer Çetinkaya,derdin demedi,
Çektiği sınavdı,gücümsemedi,
Saklıyor gizliyor,ne halt’lar yedi,
Dünyadan muradın,almış gibiyim...

06.06.2006

Ömer Çetinkaya
Congeri