Biliyorum ordasın, arada akla
Gelirsem ne olursun, beni yasakla

Ah etme, lanetleme, hınçla ağlama
Bürün gül renklerine, karaya bakma

Bir daha çıkamasın karşına dünler
Yanına uğramasın, kaçsın hüzünler

Bahar bahçelerinde gezdin ki farz et
Bilmez misin ardında kıştır akıbet

Güller çiçekler açtı mevsimiydi o
Şarkıya başlamıştı kuşlardan koro

Büyülerle vururdu gece yarısı
Yaşanamaz olurdu ondan gayrısı

Konuşurdu, susardı, ağlar, gülerdi
Geceyi bekletenler tahammüllerdi

Uçardı bulutların üstünde ruhen
Görür bir kapı açık, bazen bir revzen

Tutardı tokmağından içeri sızıp
Kovardı kederleri şöyle bir kızıp

Başlardı danslarına şuh rakkasenin
Boşalmazdı badesi kıvrak kâsenin

İçtikçe içilirdi bütün bir gece
Çözülürdü sabaha düğümlenmece

Sonra vakit gelirdi, ışıklar üzgün
Doğardı hasretiyle dün akşama gün

Sokakların başında gider gelirdim
Karşıma ilk çıkana bu sensin derdim

Lakin geçti mevsimler, düştü yapraklar
Bir daha geri gelmez inan o bahar

İşte bu sebepledir, gelirsem akla
Üzülme ne olursun, beni yasakla

Turgut UZDU

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.