Çarmıha gerilmiş duyguların,
İzdüşümü,
Ruhuma günah yansımaları,
Ney sesinde duyulan nefeslerin,
Yunmuşluğuna hasret,
Ümmül kitap üstüne yemin etmedim;
Ama yalnız seni bildim.
Aya yansıyan suların girdabında,
Gecenin çıplak ruhuna
Giydirilmiş karanlıklarda,
Yüreğimin orta yerine batan kıymığa
Aşk dediler...
Çıkarıp atamadım seni.
Ümmül kitap üstüne yemin etmeden,
Yıldızların ,
Gözelere yansıyan yalnızlığını
Paylaştım sularla.
Yalnızlığın yaralı yelesine tutunup,
Gözlerinin efsanesini okudum.
Hayalimde saçlarından aşk sadağı dokudum.
Kirpiklerini doldurdum sadağa.
Salma salmadan,
Bila meccani,
Seni ve kirpiklerini taşıdım,
En uzak iklimlere.
Çöl gecelerinde kum tanelerine,
Gizini anlattım ellerinin.
El aldım sevda şeyhinden,
En sâdık mürit oldum.
Gün yaktı su ıslattı,
Yokluğu kuşandım,
Varlıkta dondum.
Çarmıhın gölgesine sığınmadan,
Ümmül kitap üstüne yemin etmeden
Neye üflenen nefeslerin,
Yunmuşluğuna hasret,
Yalnız seni sevmeyi sevdim.
Varı var edenin varlığında,
Kayboldum…
Ankara,03.10.2007



.