Resulün yanında, dört sadık insan,
Ali, Osman, Ömer, Ebubekir var.
Allah’ın keremi, ne büyük ihsan,
Burada beşere vasfı kebir var.

Ebubekir gibi sadakat nerde?
Şimdiki adalet hangi Ömer’de?
Hani Osman gibi hayâlı perde?
Ali’de ki ilmin, asılı nedir? Var.

Kimler Muhammedi ümmet olduysa,
Bu beşer vasfıyla safi dolduysa,
Bir kâmil mürşidi kimler bulduysa,
Yanında melekler, başında bir var.

Onlar ki ele dost, nefisine zalim
Oruçta, namazda, haccında daim,
Kendiler açlığa ederken talim,
Rıza lokmasını, yeme yedir var.

Erenlerin ceddi dursuz duraksız
Onlardır Mevla’ya yakın, ıraksız,
Can gözü görene, harfsiz varaksız
Her lahza binlerce, haşir neşir var.

Nefsin başınadır asıl kıyamet,
Ölmeden ölene gerçek selamet,
Kalbin her çarpması zikre alamet,
Tek nefeste bile, nezir Beşir var.

Gönül ufkumuzdan şafak attı mı?
Dolana, dolana güneş batımı?
Dönüp yaralıya ölüm çattı mı?
Bilin ki içinde, münkir nekir var.

08.01.2012…Mustafa Yaralı