Şiirim,
Benden beş metre uzak dur
Bağından üzüm
Okyanuslara açılmak isterim
Gemiden vazgeçtim
Bir eski sal mı? Verdin
Yalnızlığa tutsak ettin
Elini uzatıp
Bir içten gel mi?Verdin

Sanır mısın?
Ben olmasam
Sürer hükmün
O kadar kendine
Güvenme
İsmin benim
Benim varsa cismin

Umudu kara kazanlardan
Çıkar dedim sana
Bu kadar azıtma
Yeter dedim sana
Ben aradım durdum
Bir yudum mutluluk
Vermedin
İçemedim
Kana kana

İki elektronik terazi aldım
Doğruyla yanlışları
Ayırıp tartmaya
Bir tanımsız sayı
Bir kesirli sonuç
Üstelik artanı
Yüzyıllardır devam eden
Acı çıktı
Çok boyutlu sanatçı
Bakış açısı
Şaşırdı
Bozdu dengeyi
Şiirim
Bunun faturası
Sana çıktı

Benden beş metre uzak dur
Yaklaşma bu aralar
Git kuluçkaya yat
Bana kanatları olan
Şiirler getir
Ne yapacağımı
Bilmez oldum
Sanki her şeyin
Cılkı çıktı

Ben sana uç dedim
Kırarlar kanatlarını
Konma dedim
Yaprakları olmayan
Budaklara

Şiirim git başımdan
Benden beş metre uzak dur
Ve unutma
Ben yoksam
Ne ismin olur
Ne de varsa cismin
Beni hafife alma
Abartma
Yanılma
Uzakta da olsam
Seninleyim
Şiirim korkma.

Jale KESKİNKILIÇ

Şiirim çok mu ? Üstüne gittim.Acaba