Bir gün tanıyıp sonra ayrılmak
Bir daha kavuşmamak üzere kaybolmak
Yıllarca arayıp seni bulamamak
Siyah Beyaz resimlerde hep seni anmak.

Güllere yaklaştım, Kokunu alayım
Yad ellere sordum, yolunu bulayım
Sormadığım kalmadı boyun bükeyim
Gördüğüm her güzelde,yokmu seni anmak.

Rüzgar olup savruldum diyar,diyar
Her yağmurda olmak isterdim bahtiyar
Gülün yok dikenine bakmak açı koyar
Solmuş güllerde yokmu seni anmak.

Aramadığımı sanma her gün dolaştım
Nice yolları kat edip dağları aştım
Geçen her günümde yokluğuna alıştım
Gördüğüm her yolcuda yokmu,Seni anmak.

Sevgiden yana hiçmi olunmaz bahtiyar
Saçlarım değil sensiz yıllar etti beni ihtiyar.
Gönül bu geçen her gününü yine yok sayar
Yokluğuna alışıp,mazide hep seni anmak.

Kahvecioğlu’yum her günüm artık çaresiz.
Beklemek,sabretmek artık bana yersiz
Yaşamak zor bana,günlerim hep gecesiz
Gecesi olmayan günlerimde yokmu seni anmak.


01.12.2006

Recep KAHVECİOĞLU