Bir gizemin şifresi çözülür ağır ağır.
Buğusu has demlerin sinesinde nişandır.
Suyun dili tutulur ve ateş olur sağır.
Sükûnet çaydanlıkta gözü sürmeli andır.


Huzuru bestelerken ateşin bağrında su.
Gül nihalin elleri zambak misal açılır.
Elif parmaklarının ucundadır bengisu.
Işıl ışıl gamzesi rayihası saçılır.


Derunî bir sedanın asude sessizliği.
Yakut şala bürünen su esir alır bizi.
Suyun efsunlu hâli boğar kimsesizliği.
Hatırada çay diye yıllarca kalır izi.


İnce bir hayal olur sızar düşlerimize.
Bazen berrak bir bakış bazen nemli bir gözdür.
Demin albenisiyle renk gülüşlerimize.
Miadı hiç dolmayan billûr akışlı sözdür.


Anlatılır bu öykü ipekten mahfillerde.
Dostun dosta özlemi özetlenir dem be dem.
Yıllar geçip gitse de t/adı kalır dillerde.
Gönlün sızılarına gamzesi olur merhem.


Çay ilacı her zaman muteber olan seda.
Her yudum asudelik iklimine götürür.
Huzura çağrıdır o huzursuzluğa veda.
Çay ile asudelik daim at başı yürür.
Ankara, 06.01.2012 İ.K