Beklerim yolları yarim gelmezsin
Benim hallerimi derdim bilmezsin
Gönül yaresine derman bulmazsın
Ecel seni benden ayırmadan gel.

Gönül yandı senin derdinle pişti
Hazan oldu bağım güze erişti
Vadem doldu azrailim yetişti
Ecel seni benden ayırmadan gel.

İkrar verdim ikrarımdan caymadım
Gönül verdim sana daha doymadım
Senden başkasına asla bakmadım
Ecel seni benden ayırmadan gel.

Korkum yoktur azrailden ecelden
Gönül geçmez senin gibi güzelden
Kıskanırım sana bakan gözlerden
Ecel seni benden ayırmadan gel.

Bir Kerem misali arar dururdum
Kavil yerlerinde seni bulurdum
Birgün görmeyince sanki ölürdüm
Ecel seni benden ayırmadan gel.

Hasretini çeker yanar gezerdim
Türlü cilve nazlarını çekerdim
Mecnun gibi seni candan severdim
Ecel seni benden ayırmadan gel.

BAKARİ gülmemiş seni seveli
Mecnuna dönderdin gönül vereli
Aylar oldu hasretini çekeli
Ecel seni benden ayırmadan gel.

Yılmaz Bakar-05.01.2012-Almanya