2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1171
Okunma
vakit ise şayet ayrılmamızı gerektiren
ona inatlaşarak bakışmamız neden?
ve nedendir ki gerek duyarız zulümlere,
gerek duymayız gönüldeki hoş betimlere..
şu kifayet neyin ölçüsüdür bilen var mı?
kendini veya onu bunu yemek arasında kalan..
zorlamayla yahut taşıma su ile değirmen dönmez
kışların sonu kışta,baharlar hep bahar mı?
bu devran böyle gelmiş böyle gidecek
pamuklar yastıkta,demir tavında dövülecek..
işteyken yazıyorum bunu yare gidecek
hayalimden bir kurşun ki kendine gelecek..
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz