Sen Bir KeLime biLe Olamazken..
Bir cümle Olmayı BekLiyorduk Seninle..
SeninLe FarkLı Kutuplarda Yaşarken..
NasıL Yer Alabilirdik Aynı CümLede..

Çok Şey istemedim inan Senden..
Sen ki lehçelerde Kurulup, yer alan,.
Bense Dillerde Gezinen Cümle Gibiydik..
Bir Y MisaLi Gibi idi ilişkimiz..
Tek yolda Giderken, ikiye ayrılan Bizdik..

Sadece bir Elif gibi Olmayı istedim SeninLe..
Başımız Dik, Alnımız Açık bir halde..
Öznem Sen OL İstedim, Yüklem ben..
Seninle Bir Cümle kurmayı bile Beceremedik..

Ben SeninLe Geçirmek İsterken Hayatı..
Bulamadık Bir Türlü Ortak Noktayı..
Sen SenLiğini Yaşarken Kendince..
Ortak Bir Hayat Kurmayı Beceremedik..

İnceden İnceden Kalbimi Yaktın..
GönüL Kapımı herkese Kapattın..
Ne Olduda Birden Araladın kaçtın..
Seninle GönüL bağı bile kuramadık..

Seni Tanıdığım Günden Beri İstedim..
GözLerimLe Hep, YoLunu Gözledim.
Bahar Mevsiminde Aniden Terk Edip Gittin..
SeninLe Bir Bahar Yaşamasını BiLe Beceremedik..

SeninLe Destan Yazacağız derdin..
Şiirler, mısralar biziz diye söylerdin..
Hepsi Bir MasaLmış sonradan Öğrendim..
Aslında Biz; Ayrı Cümlelerden İbaretmişiz..

Mükremin Özdemir..