Taşralı biriyim .
Görgüsüz sayılırım ,
Başka birine göre ..

Ustaların yanında çırak olmadım .
Ne şiir sohbetlerine katıldım .
İçki sohbetlerinde şiir tartışmadım .
Masaya oturup şiirede doymadım .


Ne İstanbul ’u bilirim ;
Adam akıllı ,
Ne de Ankara’yı .


Fırsatım yoktu ki ,
Pembe düşlere dalmazdım .
Hayatın içindeydim ,
Çalışırsam yaşardım .


Lise sıralarında ,
Sevmiştim bir kızı .
Kitaplarda ki gibi ,
Değildi aşkım .
Şiirle tanışmam ,
Şiir yazmam .
O zamanlar başlamıştı .
Yaz oğlum hasan ,
Boşalırsındı aşkım .
Uzaktan bakışmada kaldı ,
Platonik aşkım .

Bir iki şiir karalarım .
Yok ki ölçü ,
Kendimi şair sanırım .

Kem gözle bakmadım zengine .
Fakiri de vurmadım yerden yere .
Kahrolsun felek demedim ,
Allaha inandım..


Onsekizin de işçi oldum ,
On iki saat çalıştım .
Cılız bedenimle ,
Nasıl dayandım hala şaşarım .
Eski günlerimden ,
Şimdi daha iyiyim .
Ama gitmişken gençliğim .


Bu yaz şuraya gideceğiz ,
Kavgası da olmazdı evde .
Çok çok olmasa bile ,
Mutluydum ailemle .


Dönüp şöyle bir baktım geçmişime ,
Neler görmüştü bu gözler .
Ne çekmişti bu eller ,
Roman olurdu belki hayatım .


Şimdi iki şiir okurum ,
Edebiyat defterinde .
Eski günlerimi yazacak ,
Şairimi ararım günlerce ...