Ayrılık Şiiri

Burada sona eriyor,
Burada ayrılıyoruz birbirimizden,
Artık iki yabancıyız

Sen beni, bende seni görebilir miyiz eski gözlerle ?
Tanımamazlıktan gelebilir miyiz ikimizde ?
İçimizden geçenlerin aksine ?

Dil-i geçmiş zamandayız artık
Ayrılık yerinde doğdu küllenen hatıralar,
Belki sen o an kestirip attın,
Belki de ağladın sessizce,
Bense o ana kadar hayatımı
Geniş zaman kipiyle yaşayanlardandım.

Unutmaya çalıştım,
Yapamadım,
Günlerce kendimle kavgalıydım,
Hayat arsız bir çocuk oldu,
Bense onun ellerinde,
Boynu yeni kırılmış bir oyuncak bebek,

En sonunda gözlerimi de oyup,
Beni bir köşeye attığında celladım,
O zaman anladım ki,
Gitmeliyim buralardan,
Çünkü yoruldum...
Yoruldum, gereklilik kipiyle yaşamaktan.

Deniz Onur (Denizoğlan)

Mazide kalmış bir sevginin hatırlanmasıydı dizeleriniz, duygusal dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.