1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1182
Okunma
Özümü bıraktım be anne,
Vurdun belime sevgisizliği ;
Papatyalarımın , hepsi siyahtı ..
Yürürken yıktın beni ....!
Elini tuttum , buz gibi taş oldu ;
Taşları çözmeye çalıştım yüreğinde .
Hasret bıraktın kokuna,
Hatırlarmısın samatya gecelerinde ateş böceklerini..?
Bilemediğim bir özrüm var mutlaka ,
Ölümümde elin var ;
Sana analığı anlatacak gücüm var .
Ben yüreğimde taşlar ısıttım...!
Ölüm be anne ; Kime gelir bilinmez ..!
Gecinden olsun yeterki ,
Bakma herif olduğuma , saklama kokunu ;
Sende saklı kokularda büyüdün , biliyorum...!
Zulüm bu ; Taş kesti yüreğimi ..!
Ölüm gibi dil yarası , Zamanda az zaten ;
Yatıştıralım ,yüreğimizin bilinmeyen kışkırtmasını ;
Özüm giti , Gel Ana-Oğul olalım..!
01.01.2012 Ankara ...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz