1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
962
Okunma
kapılmışız götürür bizleri fırtına
sürüklenip gidiyoruz nereye kadar
milletçe binmişiz avrupanın salına
kürekleri çekiyoruz nereye kadar
tanımaz olmuşuz kardeş kardeşi
kalmadı bizlerde yaşam sevinci
şefkati unuttuk olduk hep kinci
kalpleri kırıyoruz nereye kadar
yaşanmaz artık dünkü gelenek
özümüzü unuttuk artık bilerek
dosları bırakıp düşmana giderek
gülleri veriyoruz nereye kadar
birbirine herkes kazıyor kuyu
esirgedik garibe ekmeği suyu
ejdadımız severmiş güzel huyu
eskileri siliyoruz nereye kadar
dünyaya namını salmıştı atamız
milletçe toy olduk hepimiz hamız
eğitmeye bizleri yokmu ustamız
italleri buluyoruz nereye kadar
HAKKI’yım neolur bilmemki gidiş
kelamı bilmeyeni sandık derviş
hakikati bilenlere yasaklar gelmiş
sadece bakıyoruz nereye kadar
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz