Bu gönülde yari candan sevince
Aklımı başımdan alan sevdiğim.
Seven sevdiğine yanıp ölünce
Aklımı başımdan alan sevdiğim.

Yakıp bu sinemi açtın yareler
Gönülsüz yarimden olmaz vefalar
Hasretiyle yanıp çektim cefalar
Aklımı başımdan alan sevdiğim.

Gurbet elleri mekan olunca
Yaralı sineme hasret dolunca
Şenlenir yüreğim yari bulunca
Aklımı baımdan alan sevdiğim.

Kerem gibi aşkın, narına yandım
Gönül verdim vefalıdır yar sandım
Vefasızmış yarim yanıp aldandım
Aklımı başımdan alan sevdiğim.

Beklerim o yarin gelmez selamı
Düştüm gurbetlere çektim çilemi
Güzellerde vefa acep böyle mi?
Aklımı başımdan alan sevdiğim.

Ziyan oldu ömrüm, yanıp kül oldu
Bağlarımın gonca gülleri soldu
Gülümüze hasret bülbülüm öldü
Aklımı başımdan alan sevdiğim.

BAKARİ’ de yanıp dertli ağlarsa
Vefasız yarine gönül bağlarsa
Gözyaşları ırmak olup çağlarsa
Aklımı başımdan alan sevdiğim.

Yılmaz Bakar-29.12.2011-Almanya