VİCDANİ SORGU

Şu hayat bir varmış bir yokmuş masalı gibi
Başladığınla biter, yaşam denilen olgun.
İçten içe oyulmuş şu dişlerimiz gibi
Yüreğimiz çürümüş kabul eder mi dolgun?

Gençlikte fener gibi ettiğin tüm dualar
şimdi ise mum gibi ışık kendine ağlar
bahanen çok olsa da, bilmem seni ne bağlar
beklersin yıllar yılı, olayım dersin olgun.

Ne taklit ,yedek beden, ne de bir ruh bulunmaz
Allah"ın rivayeti hesabı da sorulmaz!
Vakit Hakkın elinde istesek de kurulmaz
Dur durak bilmez zaman bürülecektir burgun.

Ne yaşadın ne gördün; ne hissettin ne ördün?
Ey saçlarım bir zaman ne kadar sık, ne gürdün!
Ak düştü işte başa, yaşlılıktır bu sürgün...
Vakit tamamdır artık, beden yorgun, kalp yorgun.

Ne acı sevdalara üzülüp de, yıprandın
Nice derdi sırtlandın, ne acıya katlandın
İmandan, istinadan utanıp da saklandın
Şimdi seni bekleyen, kimbilir hangi vurgun.

Bedavadan haramı buldukça kapıyoruz
Hakkımızda hayırı Allahtan istiyoruz
İstiyoruz da onun için ne yapıyoruz
Günden güne içini kemirecek bu kurgun.

Dünya malı baş döndürür bizlerde şaşırmışız
Bir kaç sevap işleyip, bin haram aşırmışız
Ardına bak bir hele, treni kaçırmışız
İşe yaramaz artık beyninde ki son sorgun.

Şimdi tövbe zamanı edebildiğince et !
Tümünü karşılar mı ödeyeceğin diyet.
O" an dikilecektir; karşında koca heyet
Şimdi olduğun gibi olmayacaksın durgun.

A.P MORKOÇ