Ant içtim bir kere masal deseler de bulacağım
Kaf dağının arkasında da olsa umut
Hiç yılmadan arayacağım
Yağan yağmur esen fırtına
Ağlayan nar gülen ayva
Yeryüzü denen şu âlemdeki her şey
Şahidimdir
Adına mutluluk denen ulaşılmaza varacağım

Ben denizlerin yalnızlığını yağmurun ıslaklığını
Dağların yücesini zenginin nicesini
Hiç kıskanmadım
Ben ateşin alevine dünyanın türevine
Hiç aldırmadım
Ama mutluluğu hep kıskandım

Kıskandım ve hep aradım…
Sustum
Kan kustum
Ama hiç vazgeçmedim
Masmavi bir denizdeyim
Kırık bir sandalda da olsam
Umut ekmeğim
Mutluluk duam…

Ben sevdiğime hiç “git” demedim
Sevdiğimi hep özledim
Belki ondan görmedim
Ama direndim
Ölürcesine istedim
Yılmadım bekledim
Sevgi emekse eğer;
Esirgemedim

Senden sonra “ hiç ağlamadım” dedim
Oysa yalan söyledim
Gözyaşlarımda besledim umudu
Solmasın
Yeniden yeşersin diye
Kaf dağının arkasında da olsa umut
Hiç yılmadan arayacağım
Ant içtim bir kere masal deseler de bulacağım

MEHMET FİKRET ÜNALAN