Bu sabah da yine her güne başlıyor gibi harekete geçtim ama,
Bugün de dün gibiydi, ben de mi günleri karıştırıyordum acaba?
Üstelik bir önceki akşam bilmem gereken kelimeyi unutmuştum,
Rahmetli annem gibi; ‘En uzaktaki!’ diye oğluma tarif etmiştim...

Bu sabah da yine her sabah olduğu gibi geç başladım hayata,
Nerede öğle ezanı okunmak üzereydi, ben ise hala kahvaltıda,
Çay keyfiyle meşguldüm, bu da farklı bir yaşlılık emaresi olmalı,
Hayatta canlı kalmak isteyenler benim gibi böyle geç kalmamalı...

Bu sabah Minnoş’tan ses çıkmadı ama sabah namazında gelmişti,
Hoca ‘Allah-u Ekber!’ dediğinde o yeni bir güne ‘Merhaba!’ demişti,
İçeri girmekle kalmamıştı, her zaman olduğu gibi bizim kapıdaydı,
Neyse ki onunla oğlum ilgilendi, benim yarım hala dünde kalmıştı...

Bugün de öğle oldu, namazımı da kıldım, şimdi de yeni bir gün için,
Planlar yapma anımdayım, düşündüm, bu şiir konusudur benim için,
Doktora gitmem lazım, ilaç kalmadı, kafamda kelebekler uçuşmadan,
Onları tedarik etmem gerekiyor, yaşadığım gün artık yarın olmadan...

Dışarıdaki hava çok güzel gözüküyor pencereden başımı çıkardığımda,
Yağan yağmur bütün fazlalıkları götürmüş, geride kalan temiz bir hava,
Ben de çıkıp onun içine karışmalıyım, az gitmeli uz gitmeliyim, sonra da,
Marketten alışveriş yapıp geri dönmeliyim, elbette Minnoş orada yoksa...