Birazda kendim için yaşamak istiyorum.

Ömür defterimi gözden geçirdim.

Sararmış sayfalarından baktım maziye.

Çocukluğum oyunla geçti.

Arkadaşlarımdan az da olsa zamanım,

Oynadım işte.

Eski albümü aldım elime.

Kenarları tırtıklı siyah-beyaz resimler,

Çocukluk resimlerim.

Kimileri kırılmış, kiminin de rengi uçuk.

Ama tüm resimlerin ortak yanı,

Yanımda hep birileri var.

Ya annem- babam, ya arkadaşlarım.

Hepsine baktım resimlerim.

Hiç yalnız ben yok.

Okul arkadaşlarım, mahalle arkadaşlarım.

Oyun- okul arasında,

Çocukluk dönemi bitti bir anda.

Ya da bana öyle geldi.



Birazda kendim için yaşamak istiyorum.

Ergenlikle başlayan buhranlı dönem.

Asilikler, dik başlılıklar, söz dinlememeler.

Bunlar büyümenin göstergesi ya.

Her genç gibi bende de var.

Sigara modasına kapıldım bir anda.

Artık tiryakiyim.

Bir sigaraya bir de ……

Beğenilme arzusu kemirir benliğimi.

Hayatın en leri bu zamanda başlar.

En yakışıklı ben olmalıyım.

En çok benim arkadaşım olmalı.

En güzel kızla ben evlenmeliyim.

En büyük ev, en güzel araba.

En…….., en………, en…….

Biter mi en ler?



Birazda kendim için yaşamak istiyorum.

Vatan borcu öğretti gurbeti.

Sılayı ve hasreti.

Tatlı bir heyecan dünya evine girmek.

Zaman o kadar hızlandı ki…

Ölümü tanıdım.

Ciğerparemi toprağa verince.

Çoğu akşamları onun mezarına gidiyordum.

Ölümün uzak olmadığını öğrendim.

Annemi- babamı uğurladım.

Sevgilerin gönlümün en derin yerinde

Saklayarak.



Birazda kendim için yaşamak istiyorum.

Bir bir elden geçirdim.

Eskittiğim günleri.

Ya arkadaşlar için,

Ya anne-baba için.

Ya eş ve çocuklar için,

Yaşadığımı hissettim.





Ve artık kendim için yaşamak istiyorum,

Birazda.

Hayatın en leri var ya,

Şimdilerde değişti.

Artık en yakışıklı olanlarda çirkinleşiyor.

En çok arkadaşı olanlarda yalnız kalıyor.

En güzel kızla evlenenler de boşanabiliyor.

En büyük ev de yıpranıyor.

En güzel araba da eskiyor.



Birazda kendim için yaşamak istiyorum.

Gönül dünyamda düşünce yoğunluğu.

Tefekkür sardı boşluğu.

Uzlette huzur buldum.

Tarifsiz.

Kendimle baş başayım.

Uzletin huzuru az geldi ruhuma.

Demek ki daha fazlası da var.

Duyup bildiğim şeyler,

Aklıma takıldı.

Bir söz ki beni divane kıldı.

“Bu gün ALLAH için ne yaptın.”

Sadece bu gün değil,

Bu hafta, bu ay.

Bu yıl, bu ömür.

Ne yaptın ALLAH için.

Düşün, düşünde divane olma şimdi.

Ömrün bu kadar zamanı geçti.

Sermaye bitmek üzere.

Hala geçici sevdaların meşguliyeti.

Hala boşa giden ömür.

Ve hala semeresiz işlerin niyeti.



Birazda kendim için yaşamak istiyorum.

Ölüm ötesi için.

Kabir ötesi için.

Mahşer ötesi için.

05/06/2010 Yaşar TAŞKESEN