Hangi ecir
nefsime zor gelse...
Aklım
ve iradem
ruhumun vecdiyle bedelleşip

Kalbimi
sesini dinlese
ver iradem azmedip

Bir zafiyet
göstermeden
taat edip sürura erişse

İçim güler,
hissiyatımın
burukluğu geçer

İşte o vakit
gönlüm sukut eder
Uzuvlar ahenkle ar eyler

Meşk
adına ne varsa
Ruhum icabet eder
Aşka ram eyler

Çile
nefse ağır gelir,
eza için aman diler

Şikayetlenmek
hangi adresi
aşikar eder, ar neyler

Ah u figanlar
gam içinde
defin mi bekler

Peki,
umut nasıl
sevdaya yüz sürer

Ruhun
lisanından meşk eder
Gönül iklimini viran eyler

Sabrın
ihtişamı arken
Nasip bahta sırken
Akıl bir nazarken
İzan ne biçer

Ana dilinden
uzaklaşan her nesil hardır
Sinesinde hınç barındıran nazardır

Şefkat ve
muhabbet sünnetullahtır
Edebin hülasasında ki farktır

İnsan
olmak adına katkıdır
Beyan etmek için şarttır

Yoksa
nesiller tefrika
Sahrasında ki candır

Viran eden
kimse sultan değil
Rüsva olmak adına kerihtir

Babamın yükü
çok ağırdı kimse bilmez
Şahit olan nazarlar
hak ve hukuk adına hiç söz etmez

Zavallı
annem sabrın
dermanından vazgeçmez

Kanaat ettiren
acziyet ruhundan gitmez
Adalet namına hüküm süren nefesler

Hakikat
adına aşktan söz etmez

İnsan niye
hesabın eşiğindedir
Müddet-i nefes aklın dengidir

Vicdan
ruhun sezgisidir
Gönül hakkın şevkidir

Aşkın
edep iksiridir
Öte için saiktir


Ölüm,
en anlamlı
kitabın gerekçesidir

Lahzanın
içinde sır olan bir emirdir
Yaratan adına bir mizan günüdür

Kul olmak
nasibin alinde niyettir

Yoksa insan
sadece bir beşerdir
Yaşamak için taklidin dilidir

İrade
ve akıl o vakit
Niye beyhudedir
Aşk, halin demidir

Hak
için bedeldir
İrade yetkidir
Hesap içindir



Mustafa CİLASUN