Perilerden mi almış demlik bilmem ilhamı.
Saçlarını ıslatmış kara gözlü Leyla’nın.
Suyla hem dem eylemiş lügatçede ihamı.
Kibrini kırmış ateş harı ile şehlanın.
Haz olmuş gamzedeye çay kokulu zamanlar.


Su kanamış dem be dem sureti yakut olmuş.
Cama sinmiş perinin gamzesindeki ışık.
Zeval vakti gelmeden kederin benzi solmuş.
Semaver sükut ehli suyun aklı karışık.
Naz olmuş efsaneye çay kokulu zamanlar.


Buğulanan bakışlar iz bırakmış akılda.
Berrak tebessümlere mihmandar olmuş zaman.
Gümüşî sahillerde kum da cevher çakıl da.
Çayın has duruşuna şahit oluyorken an.
Nazan olmuş gamzeye çay kokulu zamanlar.

Hasret düşen sineler kavurmuş dudakları.
Çöle düşen ceylanı vaha şefkati sarmış.
Suya sızan renk olmuş camların duvakları.
Çayı bir kere tadan daim ona susarmış.
Suzan mevsimi olmuş çay kokulu zamanlar.
Ankara, 2212.2011 İ.K